۰ نفر
۴ مرداد ۱۳۹۴ - ۱۰:۱۷
علی دادپی - اقتصاددان و استاد دانشگاه ایالتی کلایتون

روز چهارشنبه در یک جلسه بررسی روندهای پیشروی اقتصاد جهانی در اتاق بازرگانی آتلانتا شرکت کردم. این گزارشی است از این جلسه که در آن  تیم پژوهشی شرکت  PriceWaterhouseCooper یا pwc نتایج مطالعات خود را درباره این روندها ارائه کردند.

دنیای ما در حال تغییر است و همه می دانیم که دنیا همیشه در حال تغییر است. خیلی از ما خود را آماده تغییرات در پیش رو می کنیم و به این ترتیب روند جدید از تغییرات را آغاز می کنید. "ما" می تواند مردم روستا، مردم شهر، مردم کلانشهر، استان، کشور، منطقه و قاره باشد. ولی زمانیکه "ما" جمعیت جهان است آنوقت این ابرروندها (MegaTrends) هستند که مهم می شوند. در سالهایی که در پیش روست رویدادهای زیادی محیط پیرامون ما و انتظاراتمان را از آینده دگرگون خواهند کرد. این رویدادها معمولا تصادفی نیستند و می توان الگویی برای آنها تعریف کرد.

دنیایی که در پیشروی ماست شاهد افزایش چشمگیر جرائم الکترونیکی و اینترنتیست که CyberSecurity  را به بحث روز تبدیل کرده است. در دومین دهه قرن بیست و یکم ما همچنین شاهد افزایش تنازعات و درگیریهای منطقه ای در سراسر جهان هستیم و متاسفانه دامنه این درگیریها افزایش پیدا خواهد کرد. دلایل این رویدادها و رویدادهای مشابه را می توان در ابرروندهایی جستجو کرد که در حال رویدادن هستند. در قرن فعلی پنج ابرروند اصلی در حال رویدادن هستند.

اول افزایش فزاینده شهری شدن. مهاجرت از مناطق روستایی به مناطق شهری دیگر یک پدیده منطقه ای یا ملی نیست بلکه یک رویداد جهانیست که همه اقتصادهای جهان را متحول خواهد کرد. در حال حاضر بیش از نیمی از جمعیت جهان در مناطق شهری زندگی می کنند. در 25 (بیست و پنج) سال آینده نزدیک به یک میلیارد نفر دیگر از مناطق روستایی به مناطق شهری مهاجرت خواهند کرد. تنها در کشور چین تعداد این مهاجران در 15 (پانزده) سال آینده بین سیصد تا چهارصد میلیون خواهد بود. برای تامین نیازهای شهری این جمعیت عظیم دولت چین باید معادل زیرساختهای فعلی ایالات متحده را ظرف پانزده سال بسازد. این زیرساختها برای تامین بهداشت عمومی، حمل و نقل شهری، امنیت و زندگی با کیفیت لازم و ضروری هستند. شهری شدن در بسیاری از کشورهای جهان به معنای افزایش جمعیت مناطق فعلی شهریست. چه بخواهیم و چه نخواهیم اکثریت جمعیت جهان در شهرها زندگی خواهند کرد و برای تامین زندگی و برخورداری از رفاه اجتماعی متکی به زیرساختهای این مناطق خواهند بود.

دوم تغییرات اقلیمی و کاهش منابع طبیعی. در حال حاضر ما می دانیم که هر دهه متوسط دمای کره زمین افزایش می یابد. این گرمایش جهانی تغییرات اقلیمی نامطلوبی را بدنبال داشته است که در برخی از کشورها باعث خشکسالی و نابودی جوامع متکی به محصولات کشاورزی شده است یا می شود. با وجود این تغییرات اقلیمی جمعیت کره زمین هنوز به آب آشامیدنی و غذا احتیاج دارد. تیم پژوهشی شرکت PwC تخمین می زند که تا پایان قرن حاضر میلادی ما به  2.5 (دو و نیم) برابر مواد غذایی احتیاج خواهیم داشت که ظرف هشت هزار سال گذشته مصرف کرده ایم.  تامین این حجم از مواد خوراکی به تغییر فن آوری تولید و برداشت محصولات کشاورزی احتیاج دارد. درگیری بر سر منابع محدود آب برای تامین نیاز جوامع یک عامل افزایش تنازعات منطقه ای خواهد بود.

سوم تغییرات جمعیتی: در حالیکه در برخی از کشورهای جهان جمعیت به طرف پیرشدن پیش می رود، در برخی دیگر از کشورها جمعیت جوانتر شده و می شود. ضمن آنکه در بسیاری از کشورهای توسعه یافته بزودی بافت قومی جمعیت تغییر می کند. تا سال 2050 اقلیتهای نژادی اکثریت جمعیت ایالات متحده را تشکیل خواهند داد و سفیدپوستان دراین کشور در اقلیت قرار خواهند گرفت. در کشورهای قاره اروپا این جابجایی جمعیتی نه تنها تحت تاثیر نرخ رشد جمعیت است بلکه به دلیل مهاجرت کسانیکه از جنگ در خاورمیانه و فقر در آفریقا می گریزند بیشتر نیز تغییر خواهد کرد. این تغیرات به معنای تغییر در تقاضا برای خدمات عمومی، کالاها و خدمات بهداشت و درمان در جوامع مختلف است. در حالیکه ژاپن باید آماده جمعیتی باشد که یک سومش را کهنسالان تشکیل می دهند کشورهای در حال توسعه باید نگران جوانانشان و نیازهایشان باشند.

چهارم جابجایی قطبهای قدرت اقتصادی. بازارهای در حال ظهور Emerging Markets  دینامیک اقتصادی را دگرگون کرده اند. تا سال 2050  تولید ناخالص کشورهای گروه هفت در حال توسعه یا E7 که شامل چین، هند، برزیل، روسیه، اندونزی، مکزیک و ترکیه می شوند در مجموع دوبرابر تولید ناخالص گروه کشورهای توسعه یافته یا G7 شامل ایالات متحده، ژاپن، آلمان، بریتانیای کبیر، فرانسه، ایتالیا و کانادا  خواهد شد. کشورهایی مانند بنگلادش و نیجریه در حال ورود به گروه Emerging Markets  خواهند بود.  این جابجایی در مرکز ثقل فعالیتهای اقتصادی جوامع بسیاری را وادار کرده است تا در ساختار اقتصادی خود با توجه به بازارهای آینده تجدید نظر نمایند. به این دلیل شهرهایی در کشورهای توسعه یافته خود را محلی امن برای سرمایه گذاری و پس انداز به شکل داراییهای منقول و غیرمنقول معرفی می کنند و برخی کشورهای توسعه یافته از خود می پرسند رفتار مصرف کنندگان در E7  چگونه خواهد بود.

پنجم نوآوریهای تازه در فن آوریهای گوناگون. مانند همیشه نوع بشر برای یافتن راه حل چالشهای در پیش رو به  دانش و فن آوری برخاسته از این دانش روی خواهد آورد. جهان شاید ظهور یک نیروی کار تحصیلکرده، پیشرفته و سیال خواهد بود که با تحلیل داده ها خواهد کوشید به بحرانها  در زمان رویدادن آنها پاسخ بدهد. نوآوری رمز موفقیت و بقای جوامع خواهد بود و تاکنون هم اقتصادهای زیادی را از فروپاشی نجات داده است. به لطف شبکه جهانی اینترنت و دسترسی همگانی به داده ها و اطلاعات نوآوری منحصر به یک کشور یا گروه خاص نیست.

در مقابل این رویدادها فعالان اقتصادی و بنگاهها و سیاستگذاران باید از خود بپرسند که این رویدادها چگونه رفتار مصرف کننده را تغییر خواهد داد. رقابت در بازارهای جهانی چگونه تغییر خواهد کرد  و رقبای فعلی و رقبای احتمالی آینده چه راهبردهایی را برخواهند گزید. الگوهای تولید، توزیع و مصرف چگونه تغییر خواهند کرد و آیا توزیع درآمدی در سطح جهانی متحول خواهد شد؟ واقعیت اینجاست که ما هر روز با دنیا تازه ای مواجه هستیم دنیایی که دیگر از پشت میز ادارات قابل درک نیست. و بهتر از هر کسی فعالان اقتصادی این را می دانند. دنیایی که در آن تقاضا برای منابع نایاب تر شده بیشتر و بیشتر می شود. دنیاییست که شاهد درگیریها و دگرگونیهایی خواهد بود که تا کنون دیده نشده اند ولی قابل پیش بینی هستند.
کد خبر 3d12126cb74e4f088a704aae5eb021d8

برچسب‌ها

نظر شما

شما در حال پاسخ به نظر «» هستید.
3 + 3 =