اتاق بازرگانی در دوره هشتم که با روی کار آمدن محسن جلال‌پور به‌عنوان رئیس اتاق و تکیه وی بر کرسی سابق نهاوندیان تبدیل به گمانه‌زنی‌های بخش خصوصی شده است، در این دوره شاهد حضور مدیران جوان‌تر در رأس کمیسیون‌ها است.
کمیسیون کشاورزی اتاق تهران که پیش از این در اختیار شاهرخ ظهیری با سال‌ها تجربه بوده است، به‌عنوان یکی از اتاق‌های مؤثر در تصمیم‌گیری‌های بخش کشاورزی به‌شمار می‌رود که انتظار می‌رود با تغییر رویکرد اتاق بازرگانی در دولت یازدهم، مبدل به محملی برای گپ و گفت بخش خصوصی و حضور مؤثر فعالان حوزه صنعت و کشاورزی در میزهای تصمیم‌گیر باشد.
برنامه ششم توسعه که سال آینده باید برای آن برنامه‌ریزی شود و همچنین برنامه‌های سنواتی دولت‌ها که به‌صورت یک‌ساله ارائه می‌شود، از مهم‌ترین بسترهایی است که نیاز به ورود بخش خصوصی دارد. همچنین تلاش برای توسعه بخش کشاورزی به‌ویژه تجارت حوزه تولید از محمل‌های مغفول‌مانده است که انتظار می‌رود در دوره هشتم اتاق بازرگانی به آن نگاه ویژه شود. به‌ویژه آنکه رئیس اتاق ایران دارای سابقه کشاورزی است و انتظار می‌رود کمیسیون‌های فعال در اتاق با قرار دادن محوریت حوزه تولید، دوره هشتم اتاق را بازنگری به تولید لقب دهند.
در این باره با کاوه زرگران، رئیس کمیسیون اتاق کشاورزی تهران به گفتگو نشسته‌ایم.
کمیسیون کشاورزی در اتاق بازرگانی چقدر می‌تواند در توسعه حوزه کشاورزی فعال باشد؟
توسعه حوزه کشاورزی در اختیار دولت است و اتاق بازرگانی با ابزارهای محدودی که دارد، نمی‌تواند اثرگذاری قابل توجهی در این حوزه داشته باشد، اما با دادن مشورت و تعامل با دولت و همچنین فعالیت‌های تحقیقاتی و پژوهشی می‌تواند به ساماندهی بخش کمک کند.
گروه‌های پژوهشی فعال در اتاق کدام‌ها هستند؟
در حوزه آب، زراعت، تجارت کالاهای کشاورزی گروه‌های پژوهشی تشکیل شده است که تلاش می‌شود در تعامل منطقی و بر مبنای عقلانیت به شناخت معضلات و مشکلات موجود بپردازند و با شناخت از وضعیت فعلی به ارائه راهکارهایی پرداخته شود که بتواند بخش را با موانع کمتری روبه‌رو کرده و برای برون‌رفت از مشکلات فعلی، راه‌حل ارائه دهد.
تعامل اتاق بازرگانی دوره هشتم با وزارت جهاد کشاورزی چگونه خواهد بود؟
وزیر جهاد کشاورزی طی ماه‌های گذشته و قبل از انتخابات، بارها در کمیسیون کشاورزی حاضر شده و به پرسش‌های فعالان حوزه پاسخ گفته است، اما برای تعامل بیشتر، راه باز است؛ هرچند نیاز به بازوهای اجرایی دارد.
دروازه تجارت کالاهای کشاورزی که گروه پژوهشی تشکیل شده است، دقیقاً به چه بخش‌هایی پرداخته می‌شود؟
بخشی از نیاز داخلی کشور به محصولات اساسی از محل واردات تأمین می‌شود. همواره این مشکل در کشور وجود داشته که زمان وارد شدن محصولات ثبت سفارش‌شده با بازار داخلی در تعارض بوده است، لذا گروه پژوهشی تشکیل‌شده در اتاق بنا دارد با به‌دست‌آوردن آمار دقیق از محصولات تولیدی، بر اساس روش‌های نوین جهانی و منطبق با فصل برداشت در ساماندهی واردات محصولات کشاورزی بسته مطالعاتی به وزارت جهاد کشاورزی ارائه کند. به‌طور مثال در دولت گذشته اعلام شد که 14 میلیون تن برداشت گندم داریم، در حالی که این آفات با واقعیت منافات داشت و بخش قابل توجهی از گندم مورد نیاز صنعت از طریق واردات تأمین شد که به‌علت عدم انطباق آمار با شرایط موجود، قیمت بسیاری از کالاها نوسان داشت یا تولیدکنندگان در تأمین مواد اولیه با چالش روبه‌رو شدند.
یکی از معضلات موجود در حوزه تجارت، نبود بازارسازی و بازاریابی برای محصولات کشاورزی است. در این بخش، اتاق چه حرفی برای گفتن دارد؟
اتاق به‌علت نداشتن بازوی اجرایی، امکانات زیادی برای فعالیت در حوزه بازارسازی ندارد، اما می‌تواند با مذاکرات و گفتگو با بخش خصوصی سایر کشورها برای بازارسازی اقدام کند. در هر صورت، کالاهای دارای مزیت بیشتر شناخته شده و برای بازاریابی آن توسط هیات‌های تجاری بخش خصوصی گام برداشته شده که زیر نظر اتاق بازرگانی بوده است.
با وجود آنکه دیپلماسی قوی بین ایران و کشور عراق برقرار است، چرا برای تعاملات اقتصادی در حوزه کشاورزی قراردادهای رسمی منعقد نشده است؟
معتقدم بازار کشور عراق از دست رفته است و برای به‌دست آوردن این بازار باید سال‌ها پیش اقدام می‌کردیم. هرچند هنوز هم در برخی حوزه‌ها می‌توان وجود کرد و با درک صحیح از وضعیت بازار عراق و با ثبات قیمت‌ها و ساماندهی صادرات در داخل می‌توان تعاملات تجاری در حوزه کشاورزی را افزایش داد.
سفارتخانه‌ها یکی از ابزارهای سیاسی هستند که می‌توانند با داشتن رایزن اقتصادی، به کمک بخش کشاورزی بیایند. چقدر اتاق بازرگانی با وزارت امور خارجه برای استفاده از ظرفیت‌های خالی‌مانده سفارتخانه‌ها تعامل داشته است؟
ضعف کلی که در قالب دولت‌ها دیده می‌شود، آن است که از افراد متبحر و متخصص در حوزه‌های با عملکرد بالا استفاده نمی‌شود، به این معنا که زمانی رایزن اقتصادی وارد گفتگوهای دوجانبه می‌شود که عملاً تحصیلات اقتصادی دارد، اما با بازار و تجارت آشنا نیست، در حالی که کشورهای موفق در حوزه تجارت، از رایزن‌های اقتصادی خبره استفاده می‌کنند که می‌توانند منافع مشترک سیاسی و اقتصادی را در یک زمان برای کشورشان به ارمغان بیاورند. به‌عنوان مثال، در حالی که ترکیه 27 رایزن اقتصادی دارد و می‌تواند در بخش‌های مختلف منافع مشترک این کشور را ببینند، سفارتخانه‌های فعال توسط وزارت امور خارجه از بخش خصوصی برای شناخت بازارهای بین‌المللی استفاده زیادی نکرده و تنها فعالیت‌های سیاسی را مرکز توجه قرار داده‌اند. این در حالی است که قدرت سیاسی در گرو مانور قدرتمند اقتصادی است.
آیا حضور جلال‌پور در رأس اتاق ایران با سابقه فعالیت کشاورزی می‌تواند به نفع بخش کشاورزی باشد و بازنگری دیگری در اتاق ایجاد کند؟
از آنجا که مهندس جلال‌پور دارای سابقه تثبیت‌شده در حوزه تولید و تجارت است و حضور مستمر در بخش‌های تولیدی و بازرگانی دارد، با شرایط کسب و کار آشنایی کامل دارد و باید از حضور وی که دغدغه کشاورزی دارد، به نفع حوزه تولید استفاده کرد. قرار گرفتن یک مدیر کشاورزی در رأس اتاق بدون شک فرصت طلایی برای فعالان حوزه تولید است که باید از آن حداکثر بهره‌برداری به‌عمل آید.
منبع:ایانا
کمیسیون کشاورزی اتاق تهران که پیش از این در اختیار شاهرخ ظهیری با سال‌ها تجربه بوده است، به‌عنوان یکی از اتاق‌های مؤثر در تصمیم‌گیری‌های بخش کشاورزی به‌شمار می‌رود که انتظار می‌رود با تغییر رویکرد اتاق بازرگانی در دولت یازدهم، مبدل به محملی برای گپ و گفت بخش خصوصی و حضور مؤثر فعالان حوزه صنعت و کشاورزی در میزهای تصمیم‌گیر باشد.
برنامه ششم توسعه که سال آینده باید برای آن برنامه‌ریزی شود و همچنین برنامه‌های سنواتی دولت‌ها که به‌صورت یک‌ساله ارائه می‌شود، از مهم‌ترین بسترهایی است که نیاز به ورود بخش خصوصی دارد. همچنین تلاش برای توسعه بخش کشاورزی به‌ویژه تجارت حوزه تولید از محمل‌های مغفول‌مانده است که انتظار می‌رود در دوره هشتم اتاق بازرگانی به آن نگاه ویژه شود. به‌ویژه آنکه رئیس اتاق ایران دارای سابقه کشاورزی است و انتظار می‌رود کمیسیون‌های فعال در اتاق با قرار دادن محوریت حوزه تولید، دوره هشتم اتاق را بازنگری به تولید لقب دهند.
در این باره با کاوه زرگران، رئیس کمیسیون اتاق کشاورزی تهران به گفتگو نشسته‌ایم.
کمیسیون کشاورزی در اتاق بازرگانی چقدر می‌تواند در توسعه حوزه کشاورزی فعال باشد؟
توسعه حوزه کشاورزی در اختیار دولت است و اتاق بازرگانی با ابزارهای محدودی که دارد، نمی‌تواند اثرگذاری قابل توجهی در این حوزه داشته باشد، اما با دادن مشورت و تعامل با دولت و همچنین فعالیت‌های تحقیقاتی و پژوهشی می‌تواند به ساماندهی بخش کمک کند.
گروه‌های پژوهشی فعال در اتاق کدام‌ها هستند؟
در حوزه آب، زراعت، تجارت کالاهای کشاورزی گروه‌های پژوهشی تشکیل شده است که تلاش می‌شود در تعامل منطقی و بر مبنای عقلانیت به شناخت معضلات و مشکلات موجود بپردازند و با شناخت از وضعیت فعلی به ارائه راهکارهایی پرداخته شود که بتواند بخش را با موانع کمتری روبه‌رو کرده و برای برون‌رفت از مشکلات فعلی، راه‌حل ارائه دهد.
تعامل اتاق بازرگانی دوره هشتم با وزارت جهاد کشاورزی چگونه خواهد بود؟
وزیر جهاد کشاورزی طی ماه‌های گذشته و قبل از انتخابات، بارها در کمیسیون کشاورزی حاضر شده و به پرسش‌های فعالان حوزه پاسخ گفته است، اما برای تعامل بیشتر، راه باز است؛ هرچند نیاز به بازوهای اجرایی دارد.
دروازه تجارت کالاهای کشاورزی که گروه پژوهشی تشکیل شده است، دقیقاً به چه بخش‌هایی پرداخته می‌شود؟
بخشی از نیاز داخلی کشور به محصولات اساسی از محل واردات تأمین می‌شود. همواره این مشکل در کشور وجود داشته که زمان وارد شدن محصولات ثبت سفارش‌شده با بازار داخلی در تعارض بوده است، لذا گروه پژوهشی تشکیل‌شده در اتاق بنا دارد با به‌دست‌آوردن آمار دقیق از محصولات تولیدی، بر اساس روش‌های نوین جهانی و منطبق با فصل برداشت در ساماندهی واردات محصولات کشاورزی بسته مطالعاتی به وزارت جهاد کشاورزی ارائه کند. به‌طور مثال در دولت گذشته اعلام شد که 14 میلیون تن برداشت گندم داریم، در حالی که این آفات با واقعیت منافات داشت و بخش قابل توجهی از گندم مورد نیاز صنعت از طریق واردات تأمین شد که به‌علت عدم انطباق آمار با شرایط موجود، قیمت بسیاری از کالاها نوسان داشت یا تولیدکنندگان در تأمین مواد اولیه با چالش روبه‌رو شدند.
یکی از معضلات موجود در حوزه تجارت، نبود بازارسازی و بازاریابی برای محصولات کشاورزی است. در این بخش، اتاق چه حرفی برای گفتن دارد؟
اتاق به‌علت نداشتن بازوی اجرایی، امکانات زیادی برای فعالیت در حوزه بازارسازی ندارد، اما می‌تواند با مذاکرات و گفتگو با بخش خصوصی سایر کشورها برای بازارسازی اقدام کند. در هر صورت، کالاهای دارای مزیت بیشتر شناخته شده و برای بازاریابی آن توسط هیات‌های تجاری بخش خصوصی گام برداشته شده که زیر نظر اتاق بازرگانی بوده است.
با وجود آنکه دیپلماسی قوی بین ایران و کشور عراق برقرار است، چرا برای تعاملات اقتصادی در حوزه کشاورزی قراردادهای رسمی منعقد نشده است؟
معتقدم بازار کشور عراق از دست رفته است و برای به‌دست آوردن این بازار باید سال‌ها پیش اقدام می‌کردیم. هرچند هنوز هم در برخی حوزه‌ها می‌توان وجود کرد و با درک صحیح از وضعیت بازار عراق و با ثبات قیمت‌ها و ساماندهی صادرات در داخل می‌توان تعاملات تجاری در حوزه کشاورزی را افزایش داد.
سفارتخانه‌ها یکی از ابزارهای سیاسی هستند که می‌توانند با داشتن رایزن اقتصادی، به کمک بخش کشاورزی بیایند. چقدر اتاق بازرگانی با وزارت امور خارجه برای استفاده از ظرفیت‌های خالی‌مانده سفارتخانه‌ها تعامل داشته است؟
ضعف کلی که در قالب دولت‌ها دیده می‌شود، آن است که از افراد متبحر و متخصص در حوزه‌های با عملکرد بالا استفاده نمی‌شود، به این معنا که زمانی رایزن اقتصادی وارد گفتگوهای دوجانبه می‌شود که عملاً تحصیلات اقتصادی دارد، اما با بازار و تجارت آشنا نیست، در حالی که کشورهای موفق در حوزه تجارت، از رایزن‌های اقتصادی خبره استفاده می‌کنند که می‌توانند منافع مشترک سیاسی و اقتصادی را در یک زمان برای کشورشان به ارمغان بیاورند. به‌عنوان مثال، در حالی که ترکیه 27 رایزن اقتصادی دارد و می‌تواند در بخش‌های مختلف منافع مشترک این کشور را ببینند، سفارتخانه‌های فعال توسط وزارت امور خارجه از بخش خصوصی برای شناخت بازارهای بین‌المللی استفاده زیادی نکرده و تنها فعالیت‌های سیاسی را مرکز توجه قرار داده‌اند. این در حالی است که قدرت سیاسی در گرو مانور قدرتمند اقتصادی است.
آیا حضور جلال‌پور در رأس اتاق ایران با سابقه فعالیت کشاورزی می‌تواند به نفع بخش کشاورزی باشد و بازنگری دیگری در اتاق ایجاد کند؟
از آنجا که مهندس جلال‌پور دارای سابقه تثبیت‌شده در حوزه تولید و تجارت است و حضور مستمر در بخش‌های تولیدی و بازرگانی دارد، با شرایط کسب و کار آشنایی کامل دارد و باید از حضور وی که دغدغه کشاورزی دارد، به نفع حوزه تولید استفاده کرد. قرار گرفتن یک مدیر کشاورزی در رأس اتاق بدون شک فرصت طلایی برای فعالان حوزه تولید است که باید از آن حداکثر بهره‌برداری به‌عمل آید.
منبع:ایانا
نظر شما