محمد رسول مصائبی- دبیر انجمن صنفی کارفرمایی صنایع گلوکز،نشاسته و مشتقات آن
پیرو مذاکره دو وزیر محترم و اتخاذ تصمیم مبنی بر ممنوعیت واردات گندم از ابتدای سال ۹۵ به کشور به دلیل عدم نیاز به واردات گندم این سوال به ذهن هر شنونده‌ای خطور می کند:
آیا در تأمین گندم مورد نیاز کشور خودکفا شده‌ایم؟
پس از بررسی آمارهای اعلام شده و سبک سنگین کردن گندم‌های خریداری شده از کشاورزان علامت سوال در ذهنمان بزرگتر می‌شود.
بدیهی است عوارض چنین تصمیماتی بلافاصله اثر خود را گذاشته و منتظر شروع سال ۹٥ نمی شود.
در این میان اشاره به چند نکته حائز اهمیت است.
1- قیمت مواد اولیه صنایع وابسته به گندم همواره تحت تاثیر سیاست های حمایتی دولت مانند خریدتضمینی گندم و یا یارانه نان با نوسانات شدید مواجه بوده است لذا گندم های وارداتی به دلیل کیفیت و قیمت مناسب گره گشای مشکلات صنایع بوده است.
2- معمولاً تدابیر اتخاذ شده از سوی مسئولین باید همه‌ی جوانب را سنجیده تا بهترین تصمیم لحاظ شود ولی با توجه به نادیده گرفته شدن صنف و صنعت چنین تصمیماتی را نمی‌توان تدبیر نامید.
3- از لحظه‌ی اعلام خبر، واردکنندگان گندم و کارخانجات آرد از تحویل آرد به صنایع خودداری مینمایند و یا حداقل توقع افزایش ۱۵تا۲۰درصدی قیمت را دارند.
4- این تصمیم اشتباه در سال جاری برای دومین بار گرفته می‌شود و اصلاً فراموش می‌شود که چند ماه پیش نیز برای گندم‌های وارداتی عوارض تخصیص داده شده و در بازه زمانی ۴۰ روزه ملغی گردید.
5- مشکلات ناشی از رکود و کاهش تعرفه‌ی واردات محصولات برخی از صنایع مانند نشاسته و گلوکز در سال جاری و ممنوعیت واردات گندم به عنوان مواد اولیه مورد نیاز برخی از صنایع کشور،کلکسیون مشکلات تولیدکنندگان را کامل نموده و باعث نگرانی بسیاری از کارگران صنایع مذکور در روزهای پایانی سال میگردد که به جای پاداش و عیدی، بیکاری عایدشان خواهد شد ودر مقابل موجب رونق بازاردلالان گردیده و سودکلانی راعایدآنان خواهدکرد.
حال با وضعیت بوجود آمده انتظار میرود دولت محترم با اتخاذ تدابیر لازم این چالش بزرگ را از سراینگونه صنایع مرتفع سازد.
پیرو مذاکره دو وزیر محترم و اتخاذ تصمیم مبنی بر ممنوعیت واردات گندم از ابتدای سال ۹۵ به کشور به دلیل عدم نیاز به واردات گندم این سوال به ذهن هر شنونده‌ای خطور می کند:
آیا در تأمین گندم مورد نیاز کشور خودکفا شده‌ایم؟
پس از بررسی آمارهای اعلام شده و سبک سنگین کردن گندم‌های خریداری شده از کشاورزان علامت سوال در ذهنمان بزرگتر می‌شود.
بدیهی است عوارض چنین تصمیماتی بلافاصله اثر خود را گذاشته و منتظر شروع سال ۹٥ نمی شود.
در این میان اشاره به چند نکته حائز اهمیت است.
1- قیمت مواد اولیه صنایع وابسته به گندم همواره تحت تاثیر سیاست های حمایتی دولت مانند خریدتضمینی گندم و یا یارانه نان با نوسانات شدید مواجه بوده است لذا گندم های وارداتی به دلیل کیفیت و قیمت مناسب گره گشای مشکلات صنایع بوده است.
2- معمولاً تدابیر اتخاذ شده از سوی مسئولین باید همه‌ی جوانب را سنجیده تا بهترین تصمیم لحاظ شود ولی با توجه به نادیده گرفته شدن صنف و صنعت چنین تصمیماتی را نمی‌توان تدبیر نامید.
3- از لحظه‌ی اعلام خبر، واردکنندگان گندم و کارخانجات آرد از تحویل آرد به صنایع خودداری مینمایند و یا حداقل توقع افزایش ۱۵تا۲۰درصدی قیمت را دارند.
4- این تصمیم اشتباه در سال جاری برای دومین بار گرفته می‌شود و اصلاً فراموش می‌شود که چند ماه پیش نیز برای گندم‌های وارداتی عوارض تخصیص داده شده و در بازه زمانی ۴۰ روزه ملغی گردید.
5- مشکلات ناشی از رکود و کاهش تعرفه‌ی واردات محصولات برخی از صنایع مانند نشاسته و گلوکز در سال جاری و ممنوعیت واردات گندم به عنوان مواد اولیه مورد نیاز برخی از صنایع کشور،کلکسیون مشکلات تولیدکنندگان را کامل نموده و باعث نگرانی بسیاری از کارگران صنایع مذکور در روزهای پایانی سال میگردد که به جای پاداش و عیدی، بیکاری عایدشان خواهد شد ودر مقابل موجب رونق بازاردلالان گردیده و سودکلانی راعایدآنان خواهدکرد.
حال با وضعیت بوجود آمده انتظار میرود دولت محترم با اتخاذ تدابیر لازم این چالش بزرگ را از سراینگونه صنایع مرتفع سازد.
نظر شما