ساختار درست مدیریتی یک تشکل و اهدافی که ترسیم می شود، نقش بسزایی در دستیابی به آرمان های آن تشکل ایفا می کند، اما آیا ما ایرانی ها قواعد و رموز فعالیت تشکلی را فراگرفته ایم؟
آیا تحقق اهداف صنفی را در راس امور قرار داده ایم و یا اینکه با حضور در تشکل ها به دنبال تابلویی هستیم تا در سایه آن به اهداف شخصی خود دست یابیم؟ اینگونه پرسش ها دلیلی شد تا پای صحبت های مهندس محمدرضا سابقی، دبیر انجمن علوم و فناوری غلات ایران بنشینیم که ماحصل ان را با هم می خوانیم:

جنابعالی سال ها سبقه تشکل گرایی دارید، ممکن است نسبت به فعل و انفعالات اخیر در انتخابات کانون انجمن های صنفی صنایع غذایی نظر خود را بفرمایید؟
به نظر من «تله بنیانگذار» از اشکالات عمده مدیریتی در مجموعه تشکل های کشور است. یعنی وقتی فردی بنیانگذار یک تشکل می شود همه آیین نامه ها و قوانین را به گونه ای تدوین می کند که آن تشکل به او وابسته شود. درواقع این رویکرد با اهداف اصلی تشکل ها در تناقض است. از سوی دیگر بنده باور ندارم که در صنایع غذایی، فردی فعالیت تشکلی به شکل واقعی داشته باشد. بسیاری از افراد به دنبال تابلویی هستند تا در زیر آن به فعالیت های خود بپردازد. ما در انجمن غلات تاکید داریم که هیچ فردی بیش از 2 دوره نمی تواند عضو هیات مدیره باشد و این رویکرد را اجرایی خواهیم کرد. یعنی در دوره آینده 100درصد اعضای هیات مدیره تعویض خواهند شد اما ما تشکل هایی در صنایع غذایی داریم که از بدو تشکیل تا به امروز افرادی در هیات مدیره آن به طور ثابت حضور دارند. از سوی دیگر به اعتقاد من در برخی از تشکل ها اهداف تیمی بر اهداف صنعت غلبه کرده است. باید بپذیریم اهداف تیمی مغایر با اهداف کل صنعت است. در صنعت غذا ما افرادی داریم که خلق الساعه تشکل خلق می کنند. این تشکل ها نه نیازی به ثبت دارند و نه اساسنامه، درحالیکه ما در هر تشکلی نیاز به ساختار و اهداف مشخص داریم. افراد هر تشکل باید پیرو آن ساختار حرکت کنند تا تشکل به اهدافش برسد، نه اینکه تنها به فکر منافع شخصی خود باشند. هیچ  توجیهی ندارد ترکیب هیات مدیره یک انجمن  در طول 2 دهه تغییر آنچنانی نداشته باشد، در واقع در چنین شرایطی ماهیت تشکلی آن مجموعه زیر سوال می رود. وقتی به تشکل هایمان احترام نمی گذاریم دلیلی ندارد به عنوان یک دبیر انجمن یا دبیر کل به دیدار متولیان برویم.

به نظر می رسد در انتخابات دو سه دوره اخیر کانون انجمن های صنفی صنایع غذایی به جای آنکه به برنامه ها رای داده شود، به تیم ها و افراد رای داده شده. در این رابطه چه نظری دارید؟
اصولا روند انتخابات در تمامی تشکل ها یک آفت است و نحوه انتخابات تشکل ها از آزادی لازم برخوردار نیست. به نظر من همسویی مصنوعی همه افراد دلیلی بر انسجام یک تشکل نمی تواند باشد. عامل رشد، چالش و اختلاف نظر است. ما باید به اختلاف نظر های خود احترام بگذاریم. تا زمانی که یک نفر مخالف ما بود آن را حذف کنیم، ره به جایی نخواهیم برد. متاسفانه ما ایرانی ها کار گروهی را از کودکی فرانگرفته ایم، ما با افراد تا هنگامی موافق هستیم که با تفکر ما موافق باشند.