علی موحد - دبیر کل کانون انجمن های صنایع غذایی ایران

انتخابات مهم ریاست جمهوری به شایستگی با اقبال عمومی مواجه شده و حتی بالاتر از پیشبینی ها شادی، شور و شعف زائدالوصف مردم را به همراه داشته است. شور و شعف همراه با امید به آینده و انتظار تغییر و تحول از وضعیت نامطلوب موجود به وضعیت مطلوب و حتی ایده آل.

همه اینها حق مردم است و انتظاراتی که دارند نیز انتظاراتی است بجا، بحق و شایسته آنان، مردمی که در هر قشر و طبقه به صور مختلف از اتفاقات چند سال اخیر آسیب دیده اند و بعضاً نیز به یأس و نا امیدی گرفتار آمده اند، و امید است که دولت آینده که با شعار ارزشمند تدبیر و امید و اعتدال گرایی رأی قاطع مردم را به خود اختصاص داد با تدبیر و عقلانیت و استفاده از مدیران لایق و تدوین برنامه های حساب شده و کارشناسانه سر رشته امور اجرائی کشور را به دست گیرد و انتظارات به حق مردم را برآورده سازد و موجب سرافرازی و اعتلای بیشتر کشور گردد.

در این میان یادآوری یک نکته نیز حائز اهمیت است و آن اینکه اگر انتظارات و توقعات مردم، از دایره اعتدال و چارچوب امکانات موجود خارج شود و دولت از عهده دستیابی به آنها بر نیاید، بیم آن می رود که امیدها به یأس مبدل گردد، اعتماد عمومی سلب شود و سرخوردگی به وجود آید و نتیجه آن خواهد شد که در سال های گذشته بر کشور رفت، حتی بدتر.

کمک به افزایش شادی و شعف مردم بسیار خوب است و در خور ستایش ،اما خوشبینی بیش از حد و غیر منطقی، اصلا"خوب نیست و به همین سبب باید ترتیباتی اتخاذ شود که حداقل از طرف مسئولین، صاحب منصبان، نمایندگان مجلس شورای اسلامی ، دست اندرکاران و مشاورین ریاست جمهوری، اقتصاددانان و اهالی قلم به این نوع خوشبینیهای افراطی دامن زده نشود که در این صورت توقعاتی را به وجود می آورد که از عهده دولت ساخته نیست و تبعات ناگوار آن گریبان گیر خود دولت و مردم خواهد شد.

واقعیت این است که از نظر اقتصادی در وضعیت خوبی نیستیم و در روابط بین الملل که ضرورت حضور در جامعه جهانی است نیز دچار مشکلات فراوان شده ایم. پدیده های اقتصادی چیزی نیست که یک شبه بتوان آنها را بهبود بخشید، تخریب آسان است اما اثرات مخرب یک تصمیم بی جا یا موضع گیری غلط بر اقتصاد، مدت ها وقت لازم دارد تا با صرف هزینه های گزاف ترمیم گردد و مرتفع شود.

دولت آینده هرچقدر هم توانمند باشد یقیناً قادر نیست موجبات رشد و توسعه اقتصادی را که هم اینک بنابر آمارها در حد صفر است به سرعت فراهم آورد و شاخص ها را به نقطه مطلوب برساند، تبدیل سند مدیریت و بودجه کشور از یک دفترچه قابل حمل در جیب، به سندی معتبر که حاوی اندیشه اقتصادی، مدیریت، تدبیر و امید، موضع گیری های اساسی کارشناسانه و واقع گرا و روح آرمان گرایانه باشد، به تعبیری دیگر احیا سازمان برنامه و بودجه،  یقیناً مستلزم زمان است، یا در خصوص مناسباتی که با بسیاری از کشورها در وضعیتی نه چندان مطلوب قرار دارد، هرچند ما علاقمند به ترمیم باشیم معلوم نیست طرف مقابل بفوریت همراه گردد، در این صورت است که عدم حصول نتیجه فوری،  به حساب ناتوانی دولت گذاشته می شود.

بهتر است مسئولین ذیربط که البته باید در شادی مردم شریک باشند و همراهشان شوند از همین ایام که هنوز کار دولت جدید شروع نشده به تشریح و توضیح واقعیت ها بپردازند و از ایجاد خوشبینی مفرط و دامن زدن به توقعات بیش از حد مردم خودداری نموده و بر مشی اعتدال اهتمام ورزند.

خوشبینی بیش از حد نیز نوعی افراط است و با اعتدال سازگار نیست، اصلاحات اقتصادی  و برنامه ریزی برای رفع مشکلات مردم که در عین حال بتواند متضمن توسعه پایدار باشد، به صورت تدریجی ثمر می دهد ، صبر و بردباری و متانت و عقلانیت لازم است تا ثمره اصلاحات بر سفره مردم ظاهر شود.