به گزارش پایگاه خبری اقتصاد غذا « فودپرس»، چسبندگی به صندلی قدرت در بخش سیاسی ایران معضلی بزرگ برای ایجاد فضاهای نو، ظهور ایده ها و عرض اندام چهره های جدید است. معضلی که به نظر می رسد در بخش اقتصادی و تشکل های آن به ویژه در صنعت غذا خود نمایی می کند.
حضور افراد معدود در مدیریت انجمن ها برای بیش از دو دوره و حتی بیش از یکی دو دهه باعث شده تا تشکل ها نتوانند نقش آفرینی موثری در صحنه اقتصاد داشته باشند.
در نهایت اجرای این روش کهنه و منسوخ شده در عمل باعث ایجاد تحولاتی عمیق و زیر و رو شدن تشکل ها در بزنگاه های مهم برای پوست اندازی و حضور چهره های جدید و در آوردن لباس کهنه منیت از انجمن ها بدل می شود.
تجربه ای که طی سال های اخیر بیش از پیش خودنمایی کرده است و افراد چسبیده به قدرت و ثروت در صورت شکست در انتخابات یا با ارتباطات خاص به دنبال تشکلی جدید می روند یا درخت تنومند شده تشکل را با انحلال از ریشه می کنند تا به همه بفهمانند که یا من یا هیچکس!!!
در همین‌راستا از سال گذشته نیز پس از برگزاری انتخابات انجمن صنفی صنایع ، بیسکویت، شیرینی وشکلات ایران و عدم اقبال اعضا به مدیریت سال های گذشته انجمن، عملا بازندگان انتخابات به رهبری پرویز بیوک ریاست با سابقه انجمن شیرینی و شکلات تلاش کردند تا با برهم زدن میز بازی، انتخابات در وزارت کار باطل شود تا شاید بتوانند فرصتی برای ترمیم چهره خود پیدا کنند. اما پافشاری فاتحان انتخابات کار را به جدال انداخت تا سرانجام وزارت کار حکم به انحلال انجمن با سابقه شیرینی و شکلات ایران داد.
از همین رو و با بالا گرفتن انتقادها از عملکرد پرویز بیوک چهره با سابقه صنعت شیرینی و شکلات برای انحلال انجمن شیرینی و شکلات، او سعی کرد در گفت و گویی نه چندان چالشی، بدون ارایه توضیحاتی در خصوص چرایی مخالفت با نتیجه انتخابات ، ارایه گزارشی از عملکرد خود طی سال های متمادی حضور در سمت ریاست انجمن و بدون در نظر گرفتن شرایط اقتصادی فعالان این صنعت، به شکلی کاملا توجیه کننده اعلام کرد که دلیل اصلی انحلال انجمن، فقط و فقط عدم برگزاری تجدید انتخابات در اسفندماه سال ۱۴۰۳ بوده است!
نظر شما