به دنبال انتشار تحلیلی در سایت «فودپرس» با عنوان "ناخدایان کشتی تشکل گرایی در صنایع غذایی کجایند؟" که واکنش‌های متعددی را در پی داشت مهندس شاهرخ ظهیری «پدر صنعت غذا» طی یادداشتی ضمن تایید این مقاله به نکاتی اشاره کرده است که درمتن کامل آن را می خونید.
یار دیرین ، جناب آقای محمدرضا جمشیدی
مقاله تحلیلی حضرتعالی را در سایت "فودپرس" خواندم. ضمن تشکر صمیمانه از حضرتعالی به خاطر تجزیه و تحلیل صنعت غذا در شرایط کنونی کشور و موقعیتی که این صنعت دارد و باید داشته باشد، حضورتان عرض می‌کنم که خوشبختانه طلیعه رشد و شکوفایی این صنعت باعث شده است که حالا به همبستگی همه دست‌اندرکاران این صنعت فکر کنیم و بیندیشیم.
جناب جمشیدی عزیز، دقیقا با شما هم عقیده هستم دیگر لحظه‌ای نباید در جمع کردن ناخدایان کشتی صنعت غذا درنگ کرد و جنابعالی که قلم و قدمتان در خدمت این صنعت بوده است که جای کمال تشکر را دارد باید دست به دست ناخدایان دهید تا ان‌شاءا... این صنعت بتواند به سلامت جامعه و رشد و شکوفایی خود نائل شود.
یک نکته هم نباید فراموش گردد. اگر امروز معتقدیم که صنعت غذای کشور به رشد و تعالی خوبی رسیده است، ماحصل زحمات و برنامه‌ریزی‌های دبیران گذشته است که پایه‌گذار این امر مهم بوده‌اند. من که طی 50 سال گذشته خدمتگزار کوچک این صنعت بوده‌ام، می‌دانم زمانی کانون انجمن‌های صنایع غذایی پا گرفت که متاسفانه تشکل موجود کارآیی لازم را نداشت و نمی‌توانست به خواست صنعت جواب دهد. طبیعی است هر چقدر صنعت رشد کند، تشکل آن هم باید رشد نماید.
من معتقدم ضمن ارج نهادن به فعالیت کانون تا به حال شرایط زمان و کشور و توجه به تامین نیاز جامعه برای غذا می‌طلبد که در ساختار کانون، اصلاحاتی انجام شود و برگردیم به نظر حضرتعالی که هر کس و هرچه حرف از غذا و صنعت آن می‌زند، اعم از تولید، آموزش، تحقیق، توسعه باید زیر یک سقف جمع شوند ناخدایانی هم که در کشتی هستند ولی در خواب غفلت به سر می‌برند، بیدار کنیم دست به دست هم دهیم پرچم پرافتخار صنعت غذای کشور را به احتزاز درآوریم آن روز دیر نیست و این امر در شرف انجام است.»
یار دیرین ، جناب آقای محمدرضا جمشیدی
مقاله تحلیلی حضرتعالی را در سایت "فودپرس" خواندم. ضمن تشکر صمیمانه از حضرتعالی به خاطر تجزیه و تحلیل صنعت غذا در شرایط کنونی کشور و موقعیتی که این صنعت دارد و باید داشته باشد، حضورتان عرض می‌کنم که خوشبختانه طلیعه رشد و شکوفایی این صنعت باعث شده است که حالا به همبستگی همه دست‌اندرکاران این صنعت فکر کنیم و بیندیشیم.
جناب جمشیدی عزیز، دقیقا با شما هم عقیده هستم دیگر لحظه‌ای نباید در جمع کردن ناخدایان کشتی صنعت غذا درنگ کرد و جنابعالی که قلم و قدمتان در خدمت این صنعت بوده است که جای کمال تشکر را دارد باید دست به دست ناخدایان دهید تا ان‌شاءا... این صنعت بتواند به سلامت جامعه و رشد و شکوفایی خود نائل شود.
یک نکته هم نباید فراموش گردد. اگر امروز معتقدیم که صنعت غذای کشور به رشد و تعالی خوبی رسیده است، ماحصل زحمات و برنامه‌ریزی‌های دبیران گذشته است که پایه‌گذار این امر مهم بوده‌اند. من که طی 50 سال گذشته خدمتگزار کوچک این صنعت بوده‌ام، می‌دانم زمانی کانون انجمن‌های صنایع غذایی پا گرفت که متاسفانه تشکل موجود کارآیی لازم را نداشت و نمی‌توانست به خواست صنعت جواب دهد. طبیعی است هر چقدر صنعت رشد کند، تشکل آن هم باید رشد نماید.
من معتقدم ضمن ارج نهادن به فعالیت کانون تا به حال شرایط زمان و کشور و توجه به تامین نیاز جامعه برای غذا می‌طلبد که در ساختار کانون، اصلاحاتی انجام شود و برگردیم به نظر حضرتعالی که هر کس و هرچه حرف از غذا و صنعت آن می‌زند، اعم از تولید، آموزش، تحقیق، توسعه باید زیر یک سقف جمع شوند ناخدایانی هم که در کشتی هستند ولی در خواب غفلت به سر می‌برند، بیدار کنیم دست به دست هم دهیم پرچم پرافتخار صنعت غذای کشور را به احتزاز درآوریم آن روز دیر نیست و این امر در شرف انجام است.»
نظر شما