با اعتراض نماینده آذربایجان در سازمان یونسکو نسبت به درج نام «نان لواش» در فهرست میراث فرهنگی ارمنستان، نام این نان از فهرست میراث جهانی یونسکو حذف شد.
کمیته ثبت میراث جهانی یونسکو در پی اعتراض نماینده آذربایجان در این کمیته تشکیل جلسه داد و نماینده آذربایجان، نمایندگان حاضر در کمیته را مجاب کرد که پخت نان در یک منطقه دلیل بر آن نیست که آن نان صرفا در آن منطقه پخت میشود و متعلق به آن منطقه است.
در پی این جلسه، کمیته میراث جهانی یونسکو که پیشتر نان لواش را جزء میراث فرهنگی ارمنستان در فهرست میراث جهانی یونسکو در وبسایت خود ثبت کرده بود، نام این نان را از فهرست میراث جهانی یونسکو حذف کرد.
دولت آذربایجان قرار است سال آینده درخواست ثبت نان لواش به عنوان یک میراث جهانی در پهنهای گستردهتر جغرافیایی ارائه دهد.
آذربایجان و ارمنستان بهشدت نسبت به یکدیگر احساس رقابت و خصومت میکنند. دو کشور در سال 1991 بر سر مالکیت منطقه قرهباغ با هم جنگیدند و هماینک این منطقه تحت کنترل ارتش ارمنستان است.
در حالی تنور این مجادله فرهنگی میان آذربایجان و ارمنستان داغ شده است که بر اساس تعاریف و اطلاعات موجود در دانش نامه های مختلف بین المللی، نان لواش نان نازک تردی است به ضخامت سه میلیمتر که از خمیر فطیر یا خمیر «کم ورآمده» پخته میشود. این نان را نان تنوری هم میگویند. نانی که از همان خمیر ساخته شده ولی بسیار نازک باشد، نان خانگی مینامند که پس از پخت بسیار نازک میشود. در ارمنستان و ایران این نان را لواش مینامند. در گرجستان آن را «سومخوری لواشی» یعنی لواش ارمنی میخوانند. لواش نان ملی ارمنستان است که در کشورهای همسایه چون ایران و گرجستان و غیره نیز رایج شده است.
جالب آن که درباره ریشه و اصلیت آن، دانشنامه "خوراک کلیمی" مینویسد که اصل آن از خاورمیانه و احتمالاً از ایران بوده است.
بنابراین گزارش، کما این که بر اساس اشعار بزرگان تاریخی ایران زمین از جمله مولوی که می فرماید: گر عمرنامی تو اندر شهر کاش/ کس بنفروشد به صد دانگت لواش یا نزاری بیرجندی که می سراید: پوز خود را لویشه کردستم تا طمع بگسلد ز قرص لواش و یحیی کاشی که می گوید: وآنگهی بر صف لواش زند یا علی گوید و بر آش زند، می توان برای نان لواش در ایران قدمتی تاریخی و فرهنگی قائل شد.
بر پایه این گزارش در عین حال اگرچه کشور ارمنستان نان لواش را به عنوان میراث فرهنگی و معنوی کشورش در یونسکو ثبت کرده بود و ایران درخواست میراث مشترک داده بود، اما با تصمیم اخیر حذف نان لواش از فهرست میراث جهانی یونسکو به نظر می رسد در حال حاضر هیچ کشوری نمی تواند به تنهایی یا مشترک خود را مدعی این میراث فرهنگی بداند.
منبع:ایانا
کمیته ثبت میراث جهانی یونسکو در پی اعتراض نماینده آذربایجان در این کمیته تشکیل جلسه داد و نماینده آذربایجان، نمایندگان حاضر در کمیته را مجاب کرد که پخت نان در یک منطقه دلیل بر آن نیست که آن نان صرفا در آن منطقه پخت میشود و متعلق به آن منطقه است.
در پی این جلسه، کمیته میراث جهانی یونسکو که پیشتر نان لواش را جزء میراث فرهنگی ارمنستان در فهرست میراث جهانی یونسکو در وبسایت خود ثبت کرده بود، نام این نان را از فهرست میراث جهانی یونسکو حذف کرد.
دولت آذربایجان قرار است سال آینده درخواست ثبت نان لواش به عنوان یک میراث جهانی در پهنهای گستردهتر جغرافیایی ارائه دهد.
آذربایجان و ارمنستان بهشدت نسبت به یکدیگر احساس رقابت و خصومت میکنند. دو کشور در سال 1991 بر سر مالکیت منطقه قرهباغ با هم جنگیدند و هماینک این منطقه تحت کنترل ارتش ارمنستان است.
در حالی تنور این مجادله فرهنگی میان آذربایجان و ارمنستان داغ شده است که بر اساس تعاریف و اطلاعات موجود در دانش نامه های مختلف بین المللی، نان لواش نان نازک تردی است به ضخامت سه میلیمتر که از خمیر فطیر یا خمیر «کم ورآمده» پخته میشود. این نان را نان تنوری هم میگویند. نانی که از همان خمیر ساخته شده ولی بسیار نازک باشد، نان خانگی مینامند که پس از پخت بسیار نازک میشود. در ارمنستان و ایران این نان را لواش مینامند. در گرجستان آن را «سومخوری لواشی» یعنی لواش ارمنی میخوانند. لواش نان ملی ارمنستان است که در کشورهای همسایه چون ایران و گرجستان و غیره نیز رایج شده است.
جالب آن که درباره ریشه و اصلیت آن، دانشنامه "خوراک کلیمی" مینویسد که اصل آن از خاورمیانه و احتمالاً از ایران بوده است.
بنابراین گزارش، کما این که بر اساس اشعار بزرگان تاریخی ایران زمین از جمله مولوی که می فرماید: گر عمرنامی تو اندر شهر کاش/ کس بنفروشد به صد دانگت لواش یا نزاری بیرجندی که می سراید: پوز خود را لویشه کردستم تا طمع بگسلد ز قرص لواش و یحیی کاشی که می گوید: وآنگهی بر صف لواش زند یا علی گوید و بر آش زند، می توان برای نان لواش در ایران قدمتی تاریخی و فرهنگی قائل شد.
بر پایه این گزارش در عین حال اگرچه کشور ارمنستان نان لواش را به عنوان میراث فرهنگی و معنوی کشورش در یونسکو ثبت کرده بود و ایران درخواست میراث مشترک داده بود، اما با تصمیم اخیر حذف نان لواش از فهرست میراث جهانی یونسکو به نظر می رسد در حال حاضر هیچ کشوری نمی تواند به تنهایی یا مشترک خود را مدعی این میراث فرهنگی بداند.
منبع:ایانا
نظر شما