پس ا‌ز افشاگری بی‌سابقه یک مسئول درباره تکذیب برخی اخبار واقعی و درست، به سرعت ورق برگشت تا همان فردی که مدعی اعمال نفوذ گروهی از مسئولان برای وارونه نشان دادن حقایق شده بود، به فاصله یک روز، همه چیز را گل و بلبل دانسته و مدعی شود، در زمان بروز تخلف نیز وظایف خود را به درستی ‌انجام داده است!

به گزارش «تابناک»، روز شنبه و در حاشیه همایش روز جهانی غذا، هنگامی که رئیس کمیسیون بهداشت مجلس پشت تریبون قرار گرفت، پرده از اسراری برداشت که در سال‌های گذشته، بار‌ها و بار‌ها در سرخط خبر‌ها قرار گرفته و نگرانی‌های بسیاری به وجود آورده بود، ولی هر بار محکم‌تر از پیش تکذیب شده بود؛ مثل ماجرای آلودگی برخی از برنج‌های وارداتی.

حسینعلی شهریاری در تشریح ماجرا گفت: چند سال پیش، مدیر کل وقت استاندارد تهران، خبر آلودگی برنج‌های وارداتی هندی را اعلام کرد؛ اما چند روز نگذشته بود که وی را با فشارهای وارده بازنشسته کردند. البته سخنان آن مدیر درست بود و حتی سازمان استاندارد هم آلودگی سیزده نوع برنج وارداتی را تأیید نمود، ولی بعدا برخی مسئولان را مجبور کردند تا مصاحبه کنند و بگویند برنج‌های وارداتی آلوده نبوده است.

دروغ‌هایی که دروغگویانش معرفی نشده و محاکمه نخواهند شد

وی که هیچ اشاره‌ای به چرایی سکوت طولانی مدت خود و همکارانش در این زمینه نداشت، در ادامه افشاگری‌هایش به گونه‌ای سخن گفت که گویا ماجرای تکذیب واقعیت آلوده بودن برنج‌های هندی به فلزات سنگین، تنها نمونه‌ای از اعمال فشار مسئولان برای لاپوشانی حقایق نبوده و از این دست موارد بارها ‌رخ داده است؛ کتمان پی‌درپی حقایقی که حتی اگر ارتباط مستقیمی با سلامت مردم داشته باشند، باز افشا نخواهند شد مگر چند سال بعد!

نماینده مردم زاهدان در مجلس شورای اسلامی در این باره گفته بود: متأسفانه در چند سال گذشته، همواره دیدیم که سازمان استاندارد در موارد گوناگون از مواضع خود عقب‌نشینی کرده است. بین سازمان استاندارد و برخی دستگاه‌ها ناهماهنگی است؛ بنابراین، باید طوری باشد که افرادی که درباره استاندارد‌ها سخن می‌گویند، تحت تأثیر نفوذ دولتی‌ها نباشند و اگر این نهادهای نظارتی ‌غیردولتی اداره می‌شد، بهتر بود.

بدین ترتیب این گونه دریافت شد که برکناری مدیر راستگوی استاندارد تهران به دستور مدیران مافوقش در سازمان و با تلاش پشت پرده برخی مسئولان رده بالای دولتی رخ داده که در ماجرای واردات برنج‌های آلوده، اگر منتفع نباشند، دست‌کم از افشای واقعیت ضرر می‌دیده‌اند.

البته این تنها افشاگری رئیس کمیسیون بهداشت مجلس نبود، بلکه شهریاری در ادامه سخنان خود ماجرای افزودن آب ژاول (همان محصولی که با نام وایتکس معرف حضور همه ‌ماست!) به شیر در برخی کارخانه‌های لبنی را هم تأیید کرد تا نمونه‌‌ای دیگر از سیل اخبار واقعی اما تکذیب شده ‌آورده و عمق فاجعه را ترسیم کند.

اما اگر بگوییم در پس این ادعا، اتهامات بسیاری نهفته و این افشاگری به ظاهر ساده، می‌تواند سر به رسوایی بزرگی زده و یکی از جنجالی‌ترین پرونده‌های قضایی کشور را کلید بزند، ادعای به گزاف مطرح نشده، ولی همه این‌ها هنگامی قابل تصور است که مسئولان آگاه از این تخلف بزرگ، گامی کوچک در راستای پیگیری ماجرا برداشته و یا دست‌کم روی سخنان خود پایدار بمانند!

این در حالی است که به فاصله یک روز از بیان این سخنان جنجالی، پس از آن که رئیس سازمان غذا و داروی وزارت بهداشت و رئیس سازمان ملی استاندارد، آلودگی برنج‌های وارداتی را دروغ خواندند، شهریاری در اظهار‌نظر جدید خود گفت: در‌‌ همان زمان که موضوع برنج‌های وارداتی و آلوده بودن آن‌ها مطرح شد، کمیسیون [بهداشت مجلس شورای اسلامی] نسبت به این موضوع ورود کرد و هشدار لازم داده شد. همچنین بار‌ها نیز اعلام کردیم که این برنج‌ها آلوده است و مردم نباید از آن‌ها استفاده کنند.

دروغ‌هایی که دروغگویانش معرفی نشده و محاکمه نخواهند شد

وی که سخنانش هیچ نشانه‌ای از آن لحن افشاگر روز گذشته‌اش نداشت، با تأکید بر این که هم‌اکنون برنج‌ها هیچ ‌گونه آلودگی ندارند، افزود: کمیسیون بهداشت و درمان، نظارت و پیگیری خود را در این زمینه انجام داده و با توجه به بررسی‌هایی ‌یک ماه گذشته، ‌خوشبختانه هم اکنون مشکلی در این زمینه نیست!

بدین ترتیب ظاهرا باید بپذیریم که جنجال به راه افتاده در آرامش کامل به پایان رسیده است، آن هم در شرایطی که نه آشکار شده چه کسی دروغ گفته، اعمال فشار کرده، سلامت مردم را به سخره گرفته و دستاویز سود عده‌ای قرار داده‌ و نه معلوم شد‌ه ‌چرا افرادی که وظیفه نظارتی داشته و یا به طریقی دیگر از واقعیت آگاه بوده‌اند، تلاشی در رسوایی متخلفان نکرده‌اند؟!

به این پرسش‌ها می‌توان این ابهام بزرگ را افزود که چرا شهریاری واکنشی به تکذیب ادعایش توسط رئیس سازمان استاندارد و رئیس سازمان غذا و دارو نشان نداده و به قدر پذیرش مسئولیت ادعاهای خود نیز کاری نکرده است؟

اینجاست که دقیق شدن در ماجرا و حاشیه‌های آن، از این روی دردناک است که چه بپذیریم در گذشته برنج آلوده وارد و در سکوت مسئولان آگاه یا ناآگاه در سطح کشور توزیع شده و چه آن را رد کرده و رأی به کذب بودن ادعاهای مطرح از سوی رئیس کمیسیون بهداشت مجلس ـ از جمله استفاده از آب ژاول برای استریل‌ شیرهای خوراکی‌ بدهیم ـ در هر صورت باید انتظار داشته باشیم که دست‌کم یک خطاکار شناسایی شده و به سزای کار خود برسد. حال آن که گویا به رغم آشکار شدن دروغ، دروغگوی این ماجرا معرفی نشده و به دنبال آن، هیچ عقوبتی در انتظارش نیست، مگر آن که مدعی‌العموم به ماجرا ورود کند!

 

کد خبر 25572

برچسب‌ها

نظر شما

شما در حال پاسخ به نظر «» هستید.
9 + 6 =