صنایع غذایی> مولود غلامی - این روزها اخبار تقلب و تخلف در صنایع غذایی، نقل محافل و مجامع است. کافی است برای خرید به یکی از فروشگاه‌ها و سوپرمارکت‌های محله‌تان سری بزنید و ببینید بیشتر کسانی‌که برای خرید آمده‌اند با دقت همراه با ابهام برخی از مواد غذایی را نگاه می‌کنند. عده‌ای آن را دوباره در قفسه می‌گذارند و اگر هم مورد اطمینان‌شان بود، در سبد خریدشان جای می‌دهند. برخی دیگر نیز از خرید امتناع می‌کنند و به دنبال محصول جایگزین و البته سالم‌تر می‌گردند. عده‌ای هم حین خرید لب به اعتراض می‌گشایند و می‌گویند« پس چی بخوریم؟ دیگه به هیچ چی نمی‌شه اعتماد کرد….!»
یکی از این محصولات غذایی، آبلیمو است که چندسالی است حرف و حدیث‌هایی در سلامت آن به وجود آمده و مردم را در خرید دچار شک و دودلی کرده است. البته این شک و شبهه‌ها هم زمانی که مسئولان به آن اذعان می‌کنند، به یقین تبدیل می‌شود و حساسیت بیشتر مصرف‌کنندگان را نیز در پی دارد. تولید آبلیمو با کاه، اسید سیتریک و اسانس، دیگر یک شایعه نیست و شوربختانه بازار پررونق و فریبنده آن سال‌هاست در کشور به وجود آمده و عده‌ای نیز از این راه و در نبود نظارت های سختگیرانه دستگاههای مربوط و مسئول، به سودهای کلان رسیده‌اند. البته باید حساب این نوکیسگانی که به بهای سلامت افراد جامعه، به نان و نوایی رسیده‌اند را از تولیدکنندگان و صاحبان صنایع پاکدست و با وجدان جدا کرد. گرچه در هر آتش سوزی « خشک و تر» با هم می‌سوزند.
تقلب در حضور ناظران فنی و بهداشتی
اواخر خرداد ماه گذشته، یکی از سایت‌های خبری گزارشی از تولید 500 تن آبلیموی تقلبی توسط ماموران سازمان تعزیرات از چند برند محصولات غذایی را منتشر کرد. در این گزارش آمده بود، کارشناسان سازمان حفاظت محیط زیست حتی معدوم‌سازی این آبلیموها را در طبیعت به دلیل استفاده از مواد شیمیایی با تخریب‌های شدید زیست‌محیطی همراه دانسته‌اند! حالا تصورش را بکنیم که این محصولات تقلبی تا چه میزان بر سلامت مصرف کنندگان تاثیر دارد و چه پیامدهای نامطلوبی بر جسم و جان می گذارد. افزون بر بیماری های بسیاری که ممکن است برای مصرف کننده به بار آورد، هزینه های درمانی و بهداشتی زیادی نیز روی دست دولت و مردم می گذارد.
آنچه مبهم است این که در تمامی کارخانه های تولید مواد غذایی حضور یک ناظر بهداشتی که وظیفه دارد در صورت روبرو شدن با تخلف موضوع را به وزارت بهداشت و دانشگاه های علوم پزشکی اطلاع دهد، ضروری است. اما چگونه تمامی این تخلف ها با حضور ناظران بهداشتی انجام می شود و محصول تقلبی با نشان استاندارد و مجوز سازمان غذا و دارو، عرضه می شود؟
سودهای هنگفت تقلب در مواد غذایی
یکی از صاحبان کارخانه تولید مواد غذایی، در پاسخ به این پرسش فرصت امروز، می گوید: ناظران فنی مقیم کارخانه های غذایی، حقوق شان را از صاحبان کارخانه ها می گیرند و به اصطلاح کارمند خودشان محسوب می شوند. این افراد تنها به نمایندگی از سوی مراجع دولتی در کارخانه ها حضور دارند و رابطه استخدامی و مالی با دستگاه های نظارتی ندارند. به همین علت تا جای ممکن به سود کارفرما گزارش تهیه و به نهادهای نظارتی ارسال می کنند.
این تولیدکننده، می افزاید: تا زمانی که وضعیت به همین گونه باشد و نظارت ها از سوی مسئولان جدی گرفته نشود، تقلب ها نیز وجود خواهد داشت. در این میان تنها تولیدکنندگان واقعی و با وجدان و مصرف کنندگان ضرر می‌کنند. دولت باید تمهیدات و راهکارهای عملی در این زمینه اعمال کند. در غیر این صورت، سودهای هنگفت تولیدات تقلبی و ضعف های نظارتی که راه گریز از اجرای قوانین را باز می‌گذارد برای عده‌ای سودجو قابل چشم پوشی نیست و باز هم به تقلب و تخلفات ادامه خواهند داد.
با متقلبان به شدت برخورد می کنیم
بر اساس قانون اساسی کشور، دولت ( وزارت بهداشت) مسئول بهداشت و سلامت افراد جامعه است. در حالی که تولید محصولات غذایی تقلبی و حاوی مواد شیمیایی خطرناک که تهدیدکننده بهداشت و سلامت جامعه است هر روز گسترده تر می شود.
رسول دیناروند، رییس سازمان غذا و داروی وزارت بهداشت، در گفت و گو با فرصت امروز، تصریح می کند: ما با تخلف ها به شدت برخورد می کنیم. در همین راستا اسامی تعدادی از متخلفان را اعلام و با آنها به شدت برخورد کرده ایم. تولیدکنندگانی که ثابت شده بود آبلیموهای تولیدی‌شان طبیعی نبوده و تخلفاتی انجام داده‌اند را به دستگاههای قضایی معرفی کرده‌ایم تا به صورت قانونی با آنها برخورد شود.
تعریف جدید استاندارد آبلیمو
معاون وزیر بهداشت با اشاره به راهکارهای جدیدی که این وزارتخانه در زمینه تولید مواد غذایی مانند آبلیمو گرفته، می گوید: قرار است کاری را با همکاری سازمان ملی استاندارد انجام دهیم و استاندارد جدیدی را برای آبلیمو تعریف کنیم. در استانداردهای جدید، آبلیموی طبیعی با آبلیمویی که با کنسانتره تولید می شود استانداردهای جداگانه و متفاوتی دارد. به این ترتیب آبلیموی طبیعی و غیر طبیعی از هم جدا می شوند و روی محصول درج می شود تا مصرف‌کننده از محتوی داخل آن آگاه شود.
دیناروند می افزاید: شاید این کار کمکی باشد برای نظارت های بهتر و دقیق تر تا متخلفان به آسانی شناسایی شوند. سازمان غذا و دارو این موضوع را در دست پیگیری دارد و جمع بندی ها اگر به نتیجه برسد با هماهنگی و همکاری سازمان استاندارد، تعاریف جدیدی از استاندارد آبلیمو ارایه خواهد شد. البته این موضوع دارای فرایند چند ماهه است و امیدواریم هر چه سریع تر اجرایی شود.
وی اظهار می کند: تخلف در هر صنفی ممکن است وجود داشته باشد. در صنعت آبلیمو هم گاهی تخلف هایی انجام می شود که باید جلو آن را بگیریم. تقلب در محصولات غذایی که با سلامت جامعه به صورت مستقیم سروکار دارد، قابل چشم پوشی نیست. ناگفته نماند که انعکاس خبر یک تقلب در این زمینه ممکن است تمامی صنعت را زیر تاثیر خود قرار دهد.
معاون وزیر بهداشت با اطمینان می گوید: ما مطمئن هستیم که این تقلب ها در صنایع غذایی همه گیر نیست و بسیاری از صنایع غذایی تولیدات باکیفیتی دارند و با رعایت مسایل و موازین بهداشتی و کاملا سالم، محصول تولید و به بازار عرضه می کنند اما حساب متقلبان از آنها جداست.
تولید آبلیمو با آب و کاه کذب است
رویا جعفری شاهی، دبیر انجمن صنفی کارفرمایی صنعت آبلیمو اما با ابراز گلایه از برخی مسئولان دستگاه های نظارتی و صدا و سیما، از جو به وجود آمده در این صنعت ناراضی است. وی در گفت و گو با فرصت امروز می‌گوید: تقلب در صنعت آبلیمو که چند وقتی است در جامعه شایعه شده کذب است. نمی دانیم این شایعات از جانب چه کسانی است؟ شوربختانه صدا و سیما نیز بر این شایعات دامن می زند و برای تهیه گزارش از کارخانه‌ای تنها به نشان دادن تفاله لیمو به بیننده اکتفا می کند.
وی می افزاید: اگر هم تخلف و تقلبی در تولید محصولات وجود داشته باشد، این ضعف دستگاه های نظارتی دولتی است نه تولیدکننده. چرا وزارت بهداشت و سازمان استاندارد برای این محصولات گواهی و مجوز بهداشتی و نشان استاندارد صادر می کنند؟ این خبرها و شایعات بیشتر از همه نشان از ضعف دستگاه های نظارتی دارد و عملکرد تمامی ارگان های مسئول و مربوط را زیر سوال می برد. امکان ندارد که صنایع آبلیمو آب کاه به خورد مردم بدهند. ما دو سه کارخانه خطاکار داشتیم اما همه صنایع که خطاکار نیستد.
پای آبلیموهای وارداتی و چینی در میان است؟!
دبیر انجمن صنفی کارفرمایی صنعت آبلیمو، با طرح پرسشی از مسئولان وزارت بهداشت، ادامه می دهد: آیا وزیر بهداشت یا سایر مسئولان این وزارتخانه تاکنون پروسه تولید آبلیمو را از نزدیک دیده‌اند؟ آیا از مراحل تولید آن آگاهی دارند و یا تخصصی در زمینه این صنعت دارند که این چنین صنعت را با هجمه مواجه می کنند؟ چرا صدا و سیما مراحل کامل تولید آبلیمو را به مردم نشان نمی دهد؟ چرا تنها به پخش گوشه ای از تولید آبلیمو می پردازد که تفاله است؟ پخش چنین گزارشی مانند این است که گزارشی از تولید شیر در یک دامداری را پخش کنند و در آن بجای محصول شیر، فضولات حیوان را نشان مردم دهند!
جعفری شاهی، اظهار می کند: ما نسبت به این مسایل نادرست و کذب اعتراض و اطلاعیه ای نیز در این خصوص صادر کرده ایم. چرا تولیدکنندگان و صاحبان صنایعی که در بدترین شرایط اقتصادی سرپا مانده‌اند و به تولید ادامه می دهند باید با چنین هجمه ها و شایعاتی روبرو شوند و سرمایه و آبرو و اعتبارشان را از دست بدهند؟ چرا مصرف کنندگان باید برای خرید هر محصولی دچار شک و تردید شوند و در یک وضعیت سردرگمی بسر ببرند؟ چه کسی باید به این پیامدهای ناگوار پاسخگو باشد؟
این همه حساسیت، منطقی نیست!
وی می افزاید: آبلیمو مانند مرغ و گوشت و برنج، غذای اصلی مردم نیست و نمی دانم این همه حساسیت برای چیست و چه معنایی دارد؟ در پروسه تولید هر یک از کارخانه ها و صنایع اگر تخلفی سر بزند و موارد خلاف سندیت داشته و محرز باشد، باید به صورت قانونی با آن برخورد کرد. دیگر این همه جنجال برای چیست؟ چرا کسی جلو لیموهای وارداتی که با ظاهری قشنگ اما خشک و بی آب از چین می‌آیند را نمی‌گیرد؟ این واردات باغ های لیموی جنوب را نابود کرده اند، دیگر به دنبال چه چیزی هستند؟ کارخانه های آبلیمو و باغداران لیمو ضربه‌های سختی از این شایعات خورده اند که جبران ناپذیر است. کسی اصلا به فکر کشاورز و تولیدکننده نیست و گویا واردات تنها راه چاره است!
یکی از این محصولات غذایی، آبلیمو است که چندسالی است حرف و حدیث‌هایی در سلامت آن به وجود آمده و مردم را در خرید دچار شک و دودلی کرده است. البته این شک و شبهه‌ها هم زمانی که مسئولان به آن اذعان می‌کنند، به یقین تبدیل می‌شود و حساسیت بیشتر مصرف‌کنندگان را نیز در پی دارد. تولید آبلیمو با کاه، اسید سیتریک و اسانس، دیگر یک شایعه نیست و شوربختانه بازار پررونق و فریبنده آن سال‌هاست در کشور به وجود آمده و عده‌ای نیز از این راه و در نبود نظارت های سختگیرانه دستگاههای مربوط و مسئول، به سودهای کلان رسیده‌اند. البته باید حساب این نوکیسگانی که به بهای سلامت افراد جامعه، به نان و نوایی رسیده‌اند را از تولیدکنندگان و صاحبان صنایع پاکدست و با وجدان جدا کرد. گرچه در هر آتش سوزی « خشک و تر» با هم می‌سوزند.
تقلب در حضور ناظران فنی و بهداشتی
اواخر خرداد ماه گذشته، یکی از سایت‌های خبری گزارشی از تولید 500 تن آبلیموی تقلبی توسط ماموران سازمان تعزیرات از چند برند محصولات غذایی را منتشر کرد. در این گزارش آمده بود، کارشناسان سازمان حفاظت محیط زیست حتی معدوم‌سازی این آبلیموها را در طبیعت به دلیل استفاده از مواد شیمیایی با تخریب‌های شدید زیست‌محیطی همراه دانسته‌اند! حالا تصورش را بکنیم که این محصولات تقلبی تا چه میزان بر سلامت مصرف کنندگان تاثیر دارد و چه پیامدهای نامطلوبی بر جسم و جان می گذارد. افزون بر بیماری های بسیاری که ممکن است برای مصرف کننده به بار آورد، هزینه های درمانی و بهداشتی زیادی نیز روی دست دولت و مردم می گذارد.
آنچه مبهم است این که در تمامی کارخانه های تولید مواد غذایی حضور یک ناظر بهداشتی که وظیفه دارد در صورت روبرو شدن با تخلف موضوع را به وزارت بهداشت و دانشگاه های علوم پزشکی اطلاع دهد، ضروری است. اما چگونه تمامی این تخلف ها با حضور ناظران بهداشتی انجام می شود و محصول تقلبی با نشان استاندارد و مجوز سازمان غذا و دارو، عرضه می شود؟
سودهای هنگفت تقلب در مواد غذایی
یکی از صاحبان کارخانه تولید مواد غذایی، در پاسخ به این پرسش فرصت امروز، می گوید: ناظران فنی مقیم کارخانه های غذایی، حقوق شان را از صاحبان کارخانه ها می گیرند و به اصطلاح کارمند خودشان محسوب می شوند. این افراد تنها به نمایندگی از سوی مراجع دولتی در کارخانه ها حضور دارند و رابطه استخدامی و مالی با دستگاه های نظارتی ندارند. به همین علت تا جای ممکن به سود کارفرما گزارش تهیه و به نهادهای نظارتی ارسال می کنند.
این تولیدکننده، می افزاید: تا زمانی که وضعیت به همین گونه باشد و نظارت ها از سوی مسئولان جدی گرفته نشود، تقلب ها نیز وجود خواهد داشت. در این میان تنها تولیدکنندگان واقعی و با وجدان و مصرف کنندگان ضرر می‌کنند. دولت باید تمهیدات و راهکارهای عملی در این زمینه اعمال کند. در غیر این صورت، سودهای هنگفت تولیدات تقلبی و ضعف های نظارتی که راه گریز از اجرای قوانین را باز می‌گذارد برای عده‌ای سودجو قابل چشم پوشی نیست و باز هم به تقلب و تخلفات ادامه خواهند داد.
با متقلبان به شدت برخورد می کنیم
بر اساس قانون اساسی کشور، دولت ( وزارت بهداشت) مسئول بهداشت و سلامت افراد جامعه است. در حالی که تولید محصولات غذایی تقلبی و حاوی مواد شیمیایی خطرناک که تهدیدکننده بهداشت و سلامت جامعه است هر روز گسترده تر می شود.
رسول دیناروند، رییس سازمان غذا و داروی وزارت بهداشت، در گفت و گو با فرصت امروز، تصریح می کند: ما با تخلف ها به شدت برخورد می کنیم. در همین راستا اسامی تعدادی از متخلفان را اعلام و با آنها به شدت برخورد کرده ایم. تولیدکنندگانی که ثابت شده بود آبلیموهای تولیدی‌شان طبیعی نبوده و تخلفاتی انجام داده‌اند را به دستگاههای قضایی معرفی کرده‌ایم تا به صورت قانونی با آنها برخورد شود.
تعریف جدید استاندارد آبلیمو
معاون وزیر بهداشت با اشاره به راهکارهای جدیدی که این وزارتخانه در زمینه تولید مواد غذایی مانند آبلیمو گرفته، می گوید: قرار است کاری را با همکاری سازمان ملی استاندارد انجام دهیم و استاندارد جدیدی را برای آبلیمو تعریف کنیم. در استانداردهای جدید، آبلیموی طبیعی با آبلیمویی که با کنسانتره تولید می شود استانداردهای جداگانه و متفاوتی دارد. به این ترتیب آبلیموی طبیعی و غیر طبیعی از هم جدا می شوند و روی محصول درج می شود تا مصرف‌کننده از محتوی داخل آن آگاه شود.
دیناروند می افزاید: شاید این کار کمکی باشد برای نظارت های بهتر و دقیق تر تا متخلفان به آسانی شناسایی شوند. سازمان غذا و دارو این موضوع را در دست پیگیری دارد و جمع بندی ها اگر به نتیجه برسد با هماهنگی و همکاری سازمان استاندارد، تعاریف جدیدی از استاندارد آبلیمو ارایه خواهد شد. البته این موضوع دارای فرایند چند ماهه است و امیدواریم هر چه سریع تر اجرایی شود.
وی اظهار می کند: تخلف در هر صنفی ممکن است وجود داشته باشد. در صنعت آبلیمو هم گاهی تخلف هایی انجام می شود که باید جلو آن را بگیریم. تقلب در محصولات غذایی که با سلامت جامعه به صورت مستقیم سروکار دارد، قابل چشم پوشی نیست. ناگفته نماند که انعکاس خبر یک تقلب در این زمینه ممکن است تمامی صنعت را زیر تاثیر خود قرار دهد.
معاون وزیر بهداشت با اطمینان می گوید: ما مطمئن هستیم که این تقلب ها در صنایع غذایی همه گیر نیست و بسیاری از صنایع غذایی تولیدات باکیفیتی دارند و با رعایت مسایل و موازین بهداشتی و کاملا سالم، محصول تولید و به بازار عرضه می کنند اما حساب متقلبان از آنها جداست.
تولید آبلیمو با آب و کاه کذب است
رویا جعفری شاهی، دبیر انجمن صنفی کارفرمایی صنعت آبلیمو اما با ابراز گلایه از برخی مسئولان دستگاه های نظارتی و صدا و سیما، از جو به وجود آمده در این صنعت ناراضی است. وی در گفت و گو با فرصت امروز می‌گوید: تقلب در صنعت آبلیمو که چند وقتی است در جامعه شایعه شده کذب است. نمی دانیم این شایعات از جانب چه کسانی است؟ شوربختانه صدا و سیما نیز بر این شایعات دامن می زند و برای تهیه گزارش از کارخانه‌ای تنها به نشان دادن تفاله لیمو به بیننده اکتفا می کند.
وی می افزاید: اگر هم تخلف و تقلبی در تولید محصولات وجود داشته باشد، این ضعف دستگاه های نظارتی دولتی است نه تولیدکننده. چرا وزارت بهداشت و سازمان استاندارد برای این محصولات گواهی و مجوز بهداشتی و نشان استاندارد صادر می کنند؟ این خبرها و شایعات بیشتر از همه نشان از ضعف دستگاه های نظارتی دارد و عملکرد تمامی ارگان های مسئول و مربوط را زیر سوال می برد. امکان ندارد که صنایع آبلیمو آب کاه به خورد مردم بدهند. ما دو سه کارخانه خطاکار داشتیم اما همه صنایع که خطاکار نیستد.
پای آبلیموهای وارداتی و چینی در میان است؟!
دبیر انجمن صنفی کارفرمایی صنعت آبلیمو، با طرح پرسشی از مسئولان وزارت بهداشت، ادامه می دهد: آیا وزیر بهداشت یا سایر مسئولان این وزارتخانه تاکنون پروسه تولید آبلیمو را از نزدیک دیده‌اند؟ آیا از مراحل تولید آن آگاهی دارند و یا تخصصی در زمینه این صنعت دارند که این چنین صنعت را با هجمه مواجه می کنند؟ چرا صدا و سیما مراحل کامل تولید آبلیمو را به مردم نشان نمی دهد؟ چرا تنها به پخش گوشه ای از تولید آبلیمو می پردازد که تفاله است؟ پخش چنین گزارشی مانند این است که گزارشی از تولید شیر در یک دامداری را پخش کنند و در آن بجای محصول شیر، فضولات حیوان را نشان مردم دهند!
جعفری شاهی، اظهار می کند: ما نسبت به این مسایل نادرست و کذب اعتراض و اطلاعیه ای نیز در این خصوص صادر کرده ایم. چرا تولیدکنندگان و صاحبان صنایعی که در بدترین شرایط اقتصادی سرپا مانده‌اند و به تولید ادامه می دهند باید با چنین هجمه ها و شایعاتی روبرو شوند و سرمایه و آبرو و اعتبارشان را از دست بدهند؟ چرا مصرف کنندگان باید برای خرید هر محصولی دچار شک و تردید شوند و در یک وضعیت سردرگمی بسر ببرند؟ چه کسی باید به این پیامدهای ناگوار پاسخگو باشد؟
این همه حساسیت، منطقی نیست!
وی می افزاید: آبلیمو مانند مرغ و گوشت و برنج، غذای اصلی مردم نیست و نمی دانم این همه حساسیت برای چیست و چه معنایی دارد؟ در پروسه تولید هر یک از کارخانه ها و صنایع اگر تخلفی سر بزند و موارد خلاف سندیت داشته و محرز باشد، باید به صورت قانونی با آن برخورد کرد. دیگر این همه جنجال برای چیست؟ چرا کسی جلو لیموهای وارداتی که با ظاهری قشنگ اما خشک و بی آب از چین می‌آیند را نمی‌گیرد؟ این واردات باغ های لیموی جنوب را نابود کرده اند، دیگر به دنبال چه چیزی هستند؟ کارخانه های آبلیمو و باغداران لیمو ضربه‌های سختی از این شایعات خورده اند که جبران ناپذیر است. کسی اصلا به فکر کشاورز و تولیدکننده نیست و گویا واردات تنها راه چاره است!
نظر شما